شایع ترین بیماری اخلاقی در نیکشهر

آینه سان / حبیب الله رضائیان یكی از آفت هایی كه مردم شهر و روستاهای نیكشهر به آن دچار هستند تخریب شخصیت افراد از طریق شكایت نامحسوس می باشد. عریضه نویسی تخریبی برای حذف و یا متوقف كردن افراد موفق ، به روشی برای آرامش و دل خنك شدن افراد بددل ، حسود، كینه ورز و سودجو تبدیل شده است. بعضی ها برای سبقت گرفتن از رقیب سیاسی و یا كاری خود كه حتی شاید در محل كار هم اتاق باشند دست به این عمل كثیف می زنند. خیلی بخاطر بدست آوردن پست و منصب خاصی و اینكه شخص دیگری از آنها سبقت نگیرد اینقدر بر علیه او می نویسند و تحویل مراجع مختلف می دهند كه به قول معروف كامیون هم نمیتواند پرونده اش را حمل كند. بسیاری از مطالب كه در این شكایات توسط افراد ضعیف و ناتوان نوشته میشود واقعیت ندارد اما به فرض كه بعضی از مطالب درست باشد چه لزومی دارد كه عیب های همشهری و برادر خود را فاش و هویدا كند. هدف اصلی و اساسی در تخریب شخصیت و چهره اجتماعی ، سیاسی و اداری افراد تسخیر افكار عمومی و تغییر در نگرش و رفتار مخاطبان و مسموم كردن ذهن مسئولین است كه در نتیجه موجب تردید در تصمیم و سدكردن راه افراد می شود. اما نكته مهمتر اینكه در خیلی از موارد مسئولین این تهمت ها را ملاك عمل قرار می دهند. مسائل اینچنینی در همه جا ممكن است اتفاق بیفتد اما متاسفانه شهرستان نیكشهر در اینگونه مسائل جزء صدرنشینان استان و حتی شاید كشور باشد به قول یكی از دوستان ، بازرسی یكی از ادارات كل استان هم به این موضوع اشاره داشته كه نیكشهر و جالق بیشترین شكایات مردمی علیه همدیگر را دارند.

      بیشتر تخریب ها در شهرستان نیكشهر به روش های برجسته سازی نقاط ضعف، جرم سازی ، مدرك سازی و دشمن سازی انجام می گیرد. با نامه نگاری و عریضه نویسی های تخریبی نقاط ضعف شخص را آنچنان برجسته می كنند و از كاه كوه می سازند. اما در بعضی اوقات كه این افراد ضعیف هیچگونه ضعفی در طرف مقابل خویش مشاهده نمی كنند برای او مدرك سازی می كنند. و در خیلی از موارد برای شخص دشمن سازی می كنند. دشمن سازی بیشتر بصورت گفتاری صورت می گیرد كه فرد ضعیف و بیمار در اجتماعات مختلف سعی در دشمن كردن مخاطبین با شخص غایب دارند كه مسئله دشمن سازی بحث مفصلی است كه نیاز به پردازش مجزا دارد.بسیار جای تاسف است که برخی از مردم نیکشهر با وجود فرهنگ موجود و رشد سریع علم و سواد و پیشرفت در عرصه های مختلف دچار این بیماری بسیار خطرناک شده اند.

      كسانی كه دست به تخریب دیگران می زنند اول خودشان را تخریب می كنند چون با این كار  تمركزی برای انجام كار مفید و پیشرفت ندارند و به جای اینكه خودشان به فكر حركت به جلو باشند فكر وذكرشان تله گذاشتن برای دیگران است.واگر همین افراد این توان و انرژیشان را صرف کارهای محوله خویش نمایند قطعا به مدارج بالا می رسند اما این بیماری به جانشان افتاده و توان فکر مثبت را از آن ها گرفته است و باید تلنگری به آنان زد که راه را گم کرده اید.  نباید فراموش كنیم سلاح افراد كوچك ، استفاده از اعمال  وكلمات زشت است و انسان نباید تن به این پستی بدهد. آسیب رساندن و تخریب دیگران نه اینكه هیچ دستاوردی ندارد بلكه از گناهان كبیره است و بازگرداندن و سامان بخشیدن به آبروی رفته مومن، زمانبر و گاه محال است. اسلام برای آبروی دیگران ارزش زیادی قائل شده است تا جایی كه  پیامبر اسلام حرمت مومن را از حرمت خانه خدا (كعبه) بالاتر می داند.

    زیباتر از همه آن است كه به خودمان ثابت كنیم فردی صبور و منطقی هستیم و اوضاع را در هر شرایطی به بهترین روش كنترل می كنیم تا به اهداف مثبت خود برسیم ما باید در ذهن خود حك كنیم كه مشكلاتی كه با خشونت و تخریب به سختی حل می شوند با مهربانی به راحتی محو می شوند.