زندگی طایفه ای

زندگی عشایری و طایفه ای یک سری مضراتی دارد، مثل اینکه وقتی فردی از طایفه ای دچار اشتباه شده و مرتکب قتلی می شود، در بیشتر مواقع افراد اون طایفه صرف نظر از اینکه تقصیر از سوی کدام طرف درگیر بوده، به دفاع از فرد وابسته به قوم خود پرداخته با عشیره ی دیگر درگیر می شوند و هرکسی را گیر بیاورند (صرف نظر از شرکتش در آن درگیری) اقدام به ضرب و گاهی قتلش می کنند!
اما همین نوع زندگی وقتی توام با ایمان و اعتقاد و تمدن باشد، پتانسلیهای زیادی برای ساختن جامعه ای عاری از فقر و مشکلات دیگر دارد.
در سالهای اخیر با عنایت به بالارفتن سطح سواد و آگاهی مردم و به جهت رشد دینداری و اعتقادات مذهبی و فعالیت علمای دین و ریش سفیدهای فهمیده، برخوردهای نابخردانه خیلی کمتر شده و لازم است جنبه های مثبت این نوع اجتماع، تقویت شود.
یکی از این پتانسیلها، امکان کمک مالی به کسانی است که دچار خسارت و معضل مالی شده یا برای تحصیل فرزندی شدیدا محتاج هزینه اش می شوند و چه بسا به خاطر نداشتن همین هزینه ها، فرزندانشان از تحصیل محروم می شوند که نتیجه نداشتن تحصیلات مشکلاتی را به وجود می آورد که دودش به چشم همه ی افراد جامعه می رود.
حرکت شایسته ای که اخیرا افراد فامیل ما به راه انداخته اند بسیار ستودنی و قابل تقدیره، ماهی یک شب همه کنار هم جمع می شویم و ضمن اینکه از احوال همدیگر مطلع شده، مطالب آموزنده ای در این مجالس مطرح می شود که برای همه مفید است.
در ضمن همین اجتماع صندوقی قرض الحسنه دایر کرده که هر فرد ماهیانه مبلغی ناچیز به صندوق واریز می کند که قرار است اگر کسی نیازی پیدا کرد وامی به فرد نیازمند تعلق بگیرد، نیز زمانی که مبلغ صندوق بالاتر رفت در جهت تحصیلات جوانان قوم و یا ازدواجشان کمکهایی در نظر گرفته شود.
این حرکت شایسته را ارج می نهم و آرزو دارم استمرار یابد و دیگر طایفه ها هم چنین گامهایی بردارند.